Samuel Bjørk is niet de werkelijke naam van deze Noorse schrijver, als het aan hem had gelegen was de wereld nooit achter zijn echte identiteit gekomen. Maar toen buitenlandse uitgeverijen een gezicht bij de naam wilden zien, kon Frode Sander Øien er niet meer onderuit en gaf zijn identiteit prijs. Van musicus en matig verkochte literaire schrijver werd hij opeens bestsellerauteur.

Dit alles kom je te weten als je Bjørks echte naam googelt. Uit de kromme zinnen van het vertaalprogramma valt ook op te maken dat hij nog nooit een thriller had geschreven. Hij schreef Ik reis alleen voor een wedstrijd voor misdaadverhalen, won niet, maar eindigde wel hoog.

Om de moord op een zesjarig meisje op te lossen, wordt inspecteur Holger Munch teruggeroepen uit de provincie om zijn oude onderzoeksteam weer bij elkaar te brengen. Na intensief speurwerk begint het net zich langzaam te sluiten om de seriemoordenaar, maar of ze op tijd zijn om een laatste slachtoffer te voorkomen, wordt pas op het allerlaatste moment duidelijk…

Dat Bjørk Ik reis niet alleen aanvankelijk voor een wedstrijd schreef, verklaart het overgeconstrueerde karakter van deze thriller. Alsof de elementen ervan als een ingrediëntenlijstje onder elkaar zijn gezet. Ook bevat het verhaal nogal wat losse draadjes die Bjørk beter in het geheel had kunnen verwerken.

Dit alles neemt niet weg dat inspecteur Holger Munch en de superslimme, maar getroebleerde Mia Krüger een goed koppel vormen. Ook de overige leden van Munchs team hebben nog een behoorlijke groeipotentie. Als Bjørk er in slaagt zijn personages over het cliché van de Scandinavische thriller heen te tillen én zijn plots wat beter dicht weet te timmeren, staat ons nog veel moois te wachten!

Uitg. Luitingh-Sijthoff