Thrillers & Zo

  • Recensies
  • Interviews
  • Thrillerauteurs
  • Els Roes
  • Contact

Michael Robotham wint Gold Dagger voor ‘Meisje zonder verleden’

9 november 2020 Door Els Roes Reageer

Dit jaar ging de Gold Dagger van de CWA naar de Australiër Michael Robotham. Hij kreeg deze belangrijke onderscheiding van de internationale Crime Writers Association voor Meisje zonder verleden. Robotham won in 2014 eerder een Gold Dagger met Leven of dood, een zelfstandig leesbare thriller. Hij kreeg echter vooral bekendheid met zijn uitstekende serie rondom de psycholoog Joe O’Loughlin waarvan in 2018 De andere vrouw verscheen, het negende en laatste deel.

Identiteit

Met  Meisje zonder verleden begon Robotham in 2019 een nieuwe reeks. Centraal staat de tiener Evie Cormac die in een gesloten jeugdinrichting zit. Niemand weet precies hoe oud ze is. Zes jaar eerder werd ze gevonden in een huis waar kort daarvoor een gruwelijke misdaad had plaatsgevonden. Het meisje weigerde echter iets over haar identiteit los te laten en ondanks vele onderzoeken blijft het een raadsel wie ze is. Ze krijgt een naam, een geschatte leeftijd en wordt geplaatst in een gesloten jeugdinrichting.

Maar nu beweert Evie dat ze achttien is en wil ze weg uit de instelling. De psycholoog Cyrus Haven krijgt de taak te beoordelen of ze in staat is zelfstandig te functioneren. Haven raakt in de ban van de fascinerende tiener met haar kaleidoscoopachtige persoonlijkheid die al zoveel heeft meegemaakt. Om te voorkomen dat Evie nog een jaar in de inrichting moet blijven besluit hij in een impuls haar pleegvader te worden en neemt haar in huis. Aan haar bewering dat ze kan zien of mensen liegen hecht hij weinig waarde.

Getuigen

Dat verandert als Haven in zijn hoedanigheid van forensisch psycholoog betrokken raakt bij het onderzoek naar de moord op een tienermeisje. Als Evie zich verveelt en in Havens werkkamer een dvd afspeelt krijgt ze beelden van verhoren te zien. De tiener weet feilloos aan te wijzen welke getuigen liegen, waarmee ze het onderzoek op een heel nieuw spoor zet.

Ondertussen blijft Haven ook op zoek naar het verleden van Evie, hij hoopt dat door het achterhalen van de waarheid het meisje zich veiliger zal voelen. Niets blijkt echter minder waar.

In Meisje zonder leugens, het tweede deel van de serie dat deze zomer verscheen, zet Cyrus Haven de zoektocht naar Evies achtergrond voort. Stukje bij beetje licht hij de sluier over de gruwelijke jeugd van de tiener op. Hij is zich er echter niet van bewust dat hij daarmee Evies vijanden juist op haar spoor zet.

Op verzoek van de politie bestudeert Haven de vermoedelijke zelfmoord van een onlangs gepensioneerde rechercheur. De man had zich na zijn vertrek bij de politie vastgebeten in het dossier van een eerder door hem zelf opgeloste zaak. Kennelijk geloofde de voormalige politieman dat er nog wat losse  draadjes opgelost moesten worden.

Naarmate Haven zich verder verdiept in dit dossier realiseert hij zich dat er veel raakvlakken zijn met zijn eigen onderzoek naar de geheimen van Evie. Voor het eerst realiseert de psycholoog zich dat hij zich in een gigantisch wespennest heeft gestoken.

Meesterschap

Stefan Ehrhard

Over beide boeken kan ik kort zijn: ze bewijzen wederom het meesterschap van Michael Robotham. Wat kan die man schrijven! Als geen ander weet hij in de huid van zijn personages te kruipen waardoor je hen onmiddellijk in je hart sluit. Dat de  getroebleerde zielen van Evie Cormac en Cyrus Haven elkaar vinden in een ontroerende vriendschap maakt Robotham volkomen geloofwaardig.

Het duo vormt een stevig fundament onder twee zeer verschillende thrillers. In Meisje zonder verleden zet Robotham de toon en brengt hij Evie en Haven tot leven. Dat de schrijver vader is van drie dochters is duidelijk te merken aan de manier waarop hij haar aan het woord laat. Het boek heeft het tempo en de sfeer van goede geplotte whodunnit tegen de achtergrond van Evies geheimzinnige verleden.

Meisje zonder leugens is veel donkerder van toon en draait vrijwel volledig om Evies verhaal. Het tempo ligt adembenemend hoog waardoor het bijna niet weg te leggen is. Het merendeel van Evies verleden wordt in dit boek blootgelegd en het is inderdaad zo verschrikkelijk als je als lezer al vermoedde. Robotham weet dit onverbloemd duidelijk te maken zonder in gruwelijke details te treden.

Hoewel er al veel over Evie bekend is geworden, is nog niet alles duidelijk. Hopelijk volgt Robotham met een derde deel waarin de sterke kanten van de eerste twee boeken zich verenigen. Ik kijk er naar uit.

Michael Robotham, Meisje zonder verleden € 20,99, Meisje zonder leugens € 20,99. Uitgeverij Cargo.

Categorie: Algemeen, Recensies Tags: Evie Cormac, leugens, Michael Robotham, psycholoog, zelfmoord

Intrigerende trilogie van De Witte stad *****

13 juli 2020 Door Els Roes Reageer

De cirkel is rond

Met het verschijnen van De heren van de tijd is de trilogie van De Witte stad afgerond. De Spaanse Eva García Sáenz de Urturi kreeg de status van bestsellerauteur door deze intrigerende reeks thrillers. Het eerste deel De stilte van de witte stad heb ik al eerder besproken op deze site. In die recensie gaf ik aan dat ik me verheugde op de volgende twee delen: De riten van het water  en De heren van de tijd. Gelukkig ben ik niet teleurgesteld in mijn verwachtingen; beide boeken waren de moeite van het lezen meer dan waard.

In deze trilogie staat de stad Vitoria centraal, verleden en heden van deze Baskische hoofdstad in Noord-Spanje spelen een grote rol in alle drie de boeken. De geschiedenis van de oude stad blijkt telkens weer onlosmakelijk verbonden met families die al eeuwenlang in Vitoria wonen.

Ritueel

Ook de stamboom van inspecteur en profiler Unai López de Ayala is al generaties lang vergroeid met Vitoria. In De riten van het water maken we verder kennis met deze bevlogen en gevoelige politieman. Unai krijgt een grote schok te verduren als een jeugdvriendin volgens een duizenden jaren oud Keltisch ritueel wordt vermoord. De zwangere vrouw was aan haar voeten opgehangen en tot aan haar schouders ondergedompeld in een bronzen ketel vol water. Als uit onderzoek blijkt dat er al eerder een jonge vrouw op een dergelijke manier is vermoord en er ook nog een derde rituele moord is gepleegd weten Unai en zijn collega’s dat ze het op moeten nemen tegen een seriemoordenaar. Alle moorden leiden terug naar de zomer van 1992 toen Unai  met een aantal vrienden meewerkten aan een historisch project van de universiteit.

Seriemoordenaar

De riten van het water bevat meerdere verhaallijnen die naar de ontknoping leiden. Uit alles blijkt de liefde van de schrijfster voor Vitoria en de omgeving van deze stad die bijna letterlijk doordrenkt is met geschiedenis. Het boek dompelt je onder in het Keltische verleden van dit gebied zonder ook maar één moment het gevoel te hebben dat je een schriftelijke cursus geschiedenis volgt.

Het complexe leven van Unai en zijn collega’s is diep vervlochten met het onderzoek naar de seriemoordenaar. Dat geeft een bijzondere spanning aan het verhaal, want uit het eerste deel van de trilogie is wel duidelijk geworden dat Eva García Sáenz de Urturi haar personages niet spaart. Iedereen in deze boeken kan het slachtoffer worden van haar dodelijke pen. De ontknoping zet de lezer weer met beide voeten op de grond; weer eens blijkt dat slechtheid van alle tijden is en helaas niet voorbehouden aan het verleden.

Roman

In het derde deel van de trilogie neemt García Sáenz de Urturi je mee naar de middeleeuwse geschiedenis van Vitoria. Het verhaal begint met de  feestelijke presentatie van De heren van de tijd, een historische roman die zich afspeelt in het Vitoria van 1192. De bijeenkomst komt chaotisch ten einde als er een dode man wordt gevonden. Autopsie wijst uit dat hij is vergiftigd met een goedje dat al in de middeleeuwen werd gebruikt als lustopwekker. Als Unai een paar dagen later eindelijk tijd heeft om De heren van de tijd te lezen, realiseert hij zich dat de moord tijdens de boekpresentatie nagenoeg volledig overeenkomt met de gewelddadige dood van een van de romanpersonages. Meer overeenkomstige moorden volgen en het spoor leidt naar de laatste telg van een eeuwenoud geslacht. Unai heeft al zijn vaardigheden als profiler nodig om de waarheid achter de moorden te achterhalen.

Ontroerend

Het misdaadgedeelte is in De heren van de tijd het minst sterke van de trilogie, toch doet dit weinig afbreuk aan de aantrekkingskracht ervan. Wat dit derde deel zo onweerstaanbaar maakt is dat de historische roman waar alles om draait integraal deel uit maakt van deze thriller. Hoofdstukken verteld door Unai worden afgewisseld met delen van de roman. Een bijzondere vertelwijze die de aandacht van de lezer van het begin tot het ontroerende einde vasthoudt. Aan het slot van deze reeks is de cirkel rond; niet alleen in het heden, maar ook in het verleden. De trilogie van de Witte stad verdwijnt  in de boekenkast, maar over een paar jaar zal ik ‘m zeker herlezen.

Uitgeverij A.W. Bruna, beide boeken € 20,99 en 480 pagina’s

www.awbruna.nl

 

Categorie: Algemeen, Recensies Tags: Baskenland, Ritueel, seriemoordenaar, Spanje, trilogie, Vitoria, Witte Stad

Sharon Bolton – Op de vlucht****

30 oktober 2019 Door Els Roes Reageer

De Britste Sharon Bolton behoort tot mijn favoriete thrillerauteurs. Haar reeks met de eigengereide politievrouw Lacey Flint in de hoofdrol speelt zich af in Londen, maar in een ander Londen dan dat van de toeristen. De onbekende, duistere en soms nauwelijks toegankelijke kant van de Britse hoofdstad voegt een onweerstaanbaar element toe aan deze lekker gecompliceerde serie.

In 2017 kreeg ik ‘Kleine zwarte leugens’ toegestuurd om te recenseren voor de Detective- en thrillergids van Vrij Nederland. Diep onder de indruk van deze op zichzelf staande thriller van Bolton, gaf ik het boek vijf sterren. Ben je benieuwd naar wat ik toen geschreven heb?  Mijn recensie uit VN van toen heb ik inmiddels ook op Thrillers & Zo gezet.


Nu is er dan een nieuwe standalone van Sharon Bolton uitgekomen. ‘Op de vlucht’ begint in de ruige heuvels tussen Engeland en Schotland. Een ballonvaart in de vroege ochtend verandert van het ene moment op het andere in een ramp als de passagiers vanuit de lucht een moord zien gebeuren op de grond. Een paar seconden houdt Jessica Lane de blik vast van de moordenaar en het lijkt of de wereld even stilstaat. Dan grijpt de man zijn geweer en begint te schieten. Uiteindelijk is Jessica de enige die ontkomt aan de nietsontziende moordenaar.

Hij legt zich daar echter niet bij neer en gaat achter Jessica aan. Wat volgt is een meedogenloze jacht die het uiterste vraag van de jonge vrouw. Terugblikken vertellen tegelijkertijd het verhaal van Jessica en haar bijzondere zus. En Bolton zou Bolton niet zijn, als ‘Op de vlucht’ niet een bijzondere twist aan het einde had.

Wie ‘Op de vlucht’ een achtervolgingsthriller noemt, doet het boek tekort. De achtervolging zelf vormt een kader waarbinnen zich nog een aantal andere verhalen afspeelt.  Elk met een eigen gelaagdheid en intrigerende personages, zoals de politieman Ajax Maldonado en de eigenzinnige non Hildegard. Uiteindelijk komen alle lijnen bij elkaar in een verbijsterende ontknoping. Een feest om te lezen!
A.W. Bruna Uitgevers, 431 blz.

Categorie: Recensies Tags: Achtervolging, Ballonvaart, Sharon Bolton, Standalone

Sharon Bolton – Kleine zwarte leugens*****

30 oktober 2019 Door Els Roes Reageer

Het leven op de Falklandeilanden is hard en meedogenloos. Eén inschattingsfout en de natuur slaat genadeloos toe. Dat is iets waar de eilanders mee hebben leren leven en in zekere zin vrede mee hebben.

Heel anders is het als domme nalatigheid mensenlevens kost, dat is onvergeeflijk. Daarom koestert Catrin Quinn haar haat, zoals ze eerst haar twee zoontjes koesterde. Vier jaar geleden verongelukten de kereltjes door een fout van haar beste vriendin. Het kostte Catrin haar huwelijk, haar ongeboren kind en haar verstand.

“Ik denk dat iedereen kan doden in de juiste omstandigheden als de motivatie maar sterk genoeg is. De vraag is echter, ben ik al zover? Ik geloof het wel. Want het lijkt wel alsof ik de laatste tijd ben nergens meer aan kan denken.”

Tijdens haar duiktochten in de Atlantische Oceaan flirt de zeebiologe met de dood, maar ze brengt niet de kracht op om daadwerkelijk een einde aan haar leven te maken. De gedachte aan wraak is het enige wat Catrin op de been houdt. De verdwijning van een aantal jongetjes op de Falklands verandert daar in eerste instantie weinig aan, totdat ook het zoontje van haar vriendin vermist wordt. Alle ogen richten zich nu op Catrin.

De Britse Sharon Bolton brak als schrijfster door dankzij de geslaagde thrillerreeks waarin politieagente Lacey Flint de hoofdrol speelt.
Met het donkere ‘Kleine zwarte leugens’ is Bolton ver boven zichzelf uitgestegen. Zij is er in geslaagd het potentieel onaantrekkelijke thema van een moeder in een permanente staat van rouw te verwerken in een thriller van grote klasse. Het mysterie zelf heeft een gelaagdheid en onverwachte wendingen die in een onopvallend, maar niet mis te verstaan patroon zijn verweven met de rest van het verhaal.

Dankzij het meesterschap van Bolton is ‘Kleine zwarte leugens’ ook een vertelling over onmacht, schuld en vergeving. De manier waarop zij de ruige natuur en het zware bestaan op de Falklandeilanden twaalf jaar na de oorlog weergeeft, is van een grote schoonheid en draagt bij aan kracht van deze opmerkelijke thriller. (VN 2017)

A.W. Bruna Uitgevers, 416 blz.

Bol.com

Categorie: Recensies Tags: Falklandeilanden, Rouw, Sharon Bolton, vermissing, Wraak

Mick Finlay – Arrowood en De moordput ****

9 augustus 2019 Door Els Roes Reageer

Sinds ik mijn eerste Sherlock Holmes-verhaal las heb ik een fascinatie voor detectiveverhalen die spelen rond het einde van de negentiende eeuw. Niet alleen voor het werk van Arthur Conan Doyle zelf, maar ook voor de pastiches ervan die veelvuldig verschenen.
Michael Dibdins ‘De laatste Sherlock Holmes’, waarin de grote detective de strijd aangaat met Jack the Ripper zelf, was de eerste in dit genre die ik las. Er volgden er al snel meer. Het was de kunst om de stijl van Conan Doyle niet te kopiëren of te persifleren, maar zo dicht mogelijk te benaderen en er een eigen stempel op te drukken, liefst met nog wat verborgen tongue-in-cheek humor, die alleen de kenner zal opvallen.

Luis in de pels
Het in 2018 verschenen ‘Arrowood’ en het onlangs uitgekomen tweede deel ‘De Moordput’ van de Brits-Canadese schrijver Mick Finlay zou je ook pastiches kunnen noemen. Holmes zelf is echter alleen op de achtergrond aanwezig, als luis in de pels van William Arrowood. Zoals bij Sherlock Holmes het verhaal wordt verteld door Dr. Watson is het Arrowoods assistent Norman Barnett die op scherp observerende wijze het woord voert in de boeken.

Ook Arrowood is privédetective, tot zijn clientèle behoren echter bepaald niet de groten der aarde. Integendeel: het is de onderkant van de samenleving die bij Arrowood aanklopt om hulp: hoertjes, weeskinderen, armlastige middenstanders en een enkele dame van goede komaf die buiten haar wil aan lager wal is geraakt.

Vijand
De charmante Française Caroline Cousture behoort tot de laatste categorie. Zij maakt zich grote zorgen, omdat ze al geruime tijd niets van haar broer heeft gehoord. Voor zo’n simpele verdwijning zou Arrowood gewoonlijk zijn neus ophalen, maar als hij hoort waar de jonge man in dienst was, stelt hij snel zijn mening bij. De Fransman werkte namelijk bij ‘The Barrel of Beef’, de pub van Arrowoods grote vijand Stanley Cream.

Arrowood neemt de zaak aan en strikt een mooie serveerster als zijn informante. Als de vrouw wordt vermoord, is voor Arrowood de zaak persoonlijk geworden. Hij zal niet rusten voor de dood van zijn informante gewroken is.
Zo ontspint zich een gecompliceerde zaak waarin Arrowood alle zeilen moet bijzetten om deze tot een goed einde te brengen. Als hem dat eindelijk lukt, blijft er één grote frustratie over: waarom krijgt die vermaledijde Holmes alle erkenning voor zijn werk en blijft Arrowood in de vergetelheid?


Platteland
In ‘Moordput’ komt Arrowood op het Engelse platteland terecht. Hij gaat op zoek naar Birdie, de geestelijk wat achtergebleven dochter van een keurig echtpaar. De jonge vrouw is getrouwd met een boerenzoon en heeft sindsdien nooit meer iets van zich laten horen en weigert elk contact met haar ouders.

Arrowood gaat met Barnett op onderzoek uit en bezoekt de boerderij waar de dochter woont met haar eveneens niet al te snuggere echtgenoot. Daar krijgt hij te horen dat Birdie niet thuis is, wat duidelijk een leugen is. Onder het mom van een mogelijke erfenis spreekt Arrowood met de familie in Londen af. Maar ook daar weigert Birdie elk contact met haar ouders en vertrekt zij weer naar het station. Barnett volgt haar en ziet nog net voordat ze in de trein stapt een gapende wond onder haar haren.

Pitbull
In boeken is een detective pas echt een detective als hij zich met zaken bemoeit waar hij niets mee heeft te maken. Dat geldt zeker voor Arrowood die net een pitbull is; hoe meer tegenwerking hij krijgt, hoe meer hij zijn tanden er in zet. Het blijkt dat er voor Arrowood heel wat is om zijn tanden in te zetten. De zaak in ‘De moordput’ blijkt veel verder te reiken dan de oorspronkelijke hulpvraag van de ouders deed vermoeden.

Mick Finlays boeken over Arrowood zijn een schot in de roos. Met Norman Barnett als bepaald niet kritiekloze verteller brengt de schrijver het Victoriaanse tijdperk in geuren en kleuren tot leven. Alles overtuigt: de bittere armoede, de sociale wantoestanden, maar ook de geest van vernieuwing die er ontstond onder invloed van wetenschappers als Sigmund Freud, Charles Darwin en vele andere geleerden die inmiddels in de vergetelheid zijn geraakt.

Arrowoods voortdurende ergernis over de successen van Sherlock Holmes die steeds weer in de kranten opduiken geeft de noodzakelijke luchtigheid aan iets wat anders zware kost had kunnen worden.
Het beste nieuws is: er is ook nog een deel drie op komst!
Uitg. HarperCollins, Arrowood, 381 blz, € 17,99. De moordput, 446 blzz, € 18,99.

Bol.com
Bol.com

Categorie: Recensies Tags: 19e eeuw, Arrowood, Moordput, privédetective, Sherlock Holmes, Victoriaans

De stilte van de witte stad – Eva García Sáenz de Urturi ****

17 juli 2019 Door Els Roes Reageer

In Vitoria, de hoofdstad van Spaans Baskenland zetelt niet alleen de Baskische regering. De stad is ook nog eens een bolwerk van Baskische tradities, feesten en bijgeloof.

Niet dat Unai López de Ayala daar een boodschap aan heeft; de rechercheur/profiler staat met beide benen in de nuchtere werkelijkheid. Bovendien is hij nog steeds bezig zijn enorme persoonlijke verlies van twee jaar geleden te verwerken.

Alles verandert als er een dubbele moord wordt gepleegd die alle alarmbellen doet afgaan. De misdaad vertoont namelijk grote gelijkenis met een reeks moorden die twintig jaar geleden werd gepleegd. Als de recente zaak daar inderdaad deel van uitmaakt, zullen er ongetwijfeld nog meer volgen. Unai en zijn collega’s staan voor een raadsel, want destijds werd er iemand veroordeeld voor deze seriemoorden en die zit nog steeds vast. Dan worden er opnieuw twee doden gevonden en valt niet meer te ontkennen dat het verleden herleeft in Vitoria.

‘De stilte van de  witte stad’ is het eerste deel van een trilogie, maar is een volledig zelfstandig verhaal. De opstandige politieman Unai is de grootste troef van deze thriller. Hij is warm, loyaal, groot en sterk, slim en beschikt bovendien over een grote intuïtie die hij ook durft te volgen. Zijn aarzelende acceptatie van een greintje geluk neemt hem nog meer voor me in.

De plot is behoorlijk gecompliceerd en zelfs een tikje vergezocht, maar dat stoort niet vanwege de bijzondere sfeer die het boek heeft. Die wordt onder meer veroorzaakt door de ruimschoots aanwezige mythologie en bijgeloof . Voeg daarbij een fascinerende tweeling, flink wat roodharigen en een  aangename politieman met schilderachtige collega’s en je hebt gewoon een fijne, originele thriller in handen. Het vooruitzicht van nog twee delen in november en maart is dan helemaal niet verkeerd.

A.W. Bruna Uitgevers, 491 blz., € 15,-,

Bol.com

Categorie: Algemeen, Recensies Tags: bijgeloof, Mythologie, Spanje, trilogie, tweeling, Unai, Vitoria

Weerzin – Bernard Minier ****

15 februari 2019 Door Els Roes 1 Reactie

Een gruwelijke vondst aan de oever van de Garonne is de professionele vuurdoop voor de piepjonge rechercheur Martin Servaz van de politie van het Zuid Franse Toulouse. Twee dode zussen zijn vastgebonden aan een boomstam, ze zijn gekleed in witte communiejurken. Een van hen is gruwelijk verminkt door slagen in het gezicht.

De aandacht van politie richt zich al snel op de schrijver Erik Lang die gespecialiseerd is in naargeestige, donkere thrillers. De zussen bleken groot fan van Lang en hadden ook contact met hem. Een zelfmoord met een bekentenis pleit Lang uiteindelijk vrij en de politie sluit het dossier.

Als 25 jaar later de vrouw van Erik Lang wordt vermoord terwijl ze een communiejurk aan heeft, raakt Servaz geobsedeerd door deze geheimzinnige moord en de eerdere moorden op de zussen.

‘Weerzin’ is de vijfde thriller van Bernard Minier, een voormalige douanier die na het succes van zijn debuut ‘Kille rilling’ besloot om zijn vaste baan op te zeggen. Inmiddels is hij een van de populairste thrillerschrijvers van Frankrijk.

Vast personage in alle vijf de thrillers is Martin Servaz; listig, slim, betrokken, maar ook kwetsbaar. Zijn tegenstanders in de verschillende boeken maken van die kwetsbaarheid graag gebruik. Servaz krijgt het dan ook flink te verduren in de loop van de verschillende titels.Nieuwe lezers van de reeks doen er dan ook verstandig aan om met het eerste deel te beginnen. De intrigerende persoonlijkheid van Martin Servaz en de gebeurtenissen in zijn leven komen dan het beste tot hun recht.

Dat wil niet zeggen dat ‘Weerzin’ niet als zelfstandig verhaal te lezen is, daarvoor heeft Minier voldoende terugblikken – en voetnoten – ingebouwd. Maar voor een ingewijde lezer valt er eenvoudigweg meer te genieten.

‘Weerzin’ is een sfeervolle, onheilspellende thriller waarin gruwelijke gebeurtenissen beeldend worden beschreven in een schitterende taal. Minier besteedt veel aandacht aan de donkere kanten van de mens en diens wrede obsessies. Een goed doordacht plot zet de puntjes i.

Bol.com

Categorie: Recensies Tags: Bernard Minier, Frankrijk, Martin Servaz, Weerzin, Zussen

Koudvuur – Cilla en Rolf Börjlind ****

16 januari 2019 Door Els Roes Reageer

Koudvuur is het vijfde deel van de razend populaire reeks met Tom Stilton en zijn vrienden in de hoofdrol. Het succesvolle schrijvers- en scenaristenduo Cilla en Rolf Börjlind geeft zijn fantasie weer alle ruimte in deze geslaagde thriller die deels in Stockholm, deels in Thailand speelt.

Beginnende lezers van de boeken van de Börjlinds raad ik overigens aan om gewoon met het eerste deel te beginnen. De levenslijnen van de verschillende personages vormen namelijk zo’n dikke rode draad door alle titels heen dat de boeken moeilijk zelfstandig te lezen zijn.

Als een bom einde maakt aan het leven van het gezin van een officier van justitie staan commissaris Mette Olsäter en haar mensen meteen op scherp. Is de dodelijke explosie het werk van terroristen of was het een gerichte aanslag door criminelen tegen Malin Brovall, de officier van justitie? Als openbaar aanklager had ze heel wat vijanden in de onderwereld.

Het duurt niet lang of ze zijn een jonge kunstenaar op het spoor die Brovall vlak voor de explosie een dreigbericht had gestuurd. De man blijkt psychische problemen te hebben en wordt in een psychiatrische inrichting geplaatst. Rechercheur Olivia Rönning heeft haar twijfels over zijn schuld en begint voorzichtig een eigen onderzoek.

Terwijl dit alles zich afspeelt in een ijskoud, met sneeuw bedekt Stockholm bevindt Tom Stilton zich in Thailand. Hij heeft zich daar teruggetrokken in het yogacentrum van zijn halfzus om te herstellen van de gebeurtenissen in ‘Wiegelied’. Het verzoek van een kennis om een man op te sporen in Thailand maakt een einde aan zijn depressieve lethargie en brengt hem naar de donkerste kanten van de Thaise onderwereld.

Tom Stilton, Mette en haar man Mårten, Olivia en de geheimzinnige Abbas; ze spelen allemaal een belangrijke rol in iedere thriller  die  de Börjlinds schreven. Het persoonlijke leven van al deze fictieve mensen is minstens zo belangrijk als de misdaden die op hun pad komen. Dat geeft de schrijvers de mogelijkheid allerlei actuele zaken in hun werk te betrekken. In ‘Koudvuur’ spelen kwesties als ‘Me Too’, kindermisbruik en de Rohingya-vluchtelingen een zijdelingse, maar niet onbelangrijke rol. Typerend voor het werk van de Börjlinds is het toeval als belangrijke factor. Eigenlijk taboe in dit genre, maar het Zweedse duo treedt deze ongeschreven regel met voeten. Dat geeft een geheel eigen dynamiek in het verhaal; wie zich daar aan kan overgeven heeft een heerlijke thriller in handen.

Bol.com

Categorie: Algemeen, Recensies Tags: Cilla en Rolf Börjlind, Koudvuur, Stockholm, Thailand

Lars Kepler – Lazarus ****

28 november 2018 Door Els Roes Reageer

Wie de nieuwste Lars Kepler echt goed wil kunnen volgen, doet er verstandig aan om eerst ‘Slaap’ te lezen dat in 2013 verscheen. In dit weergaloze boek onthulde Lars Kepler waarom Joona Linna zijn gezin voor altijd uit zijn leven had geband. Mijn recensie hiervan voor de Thrillergids van Vrij Nederland heb ik voor de volledigheid ook op Thrillers & Zo gezet.

Na de desastreuze gebeurtenissen in ‘Slaap’ bouwde Linna in volgende delen stukje bij beetje zijn leven weer op. Hij durft zelfs weer een beetje in de liefde te geloven.
Een gruwelijke vondst in een flat in Noorwegen maakt aan dit alles een einde. In een diepvrieskist vol stoffelijke resten wordt de schedel van Joona Linna’s vrouw gevonden, verwijderd uit haar graf. De omstandigheden van de vondst zijn zo wreed en bizar dat Linna maar aan één naam kan denken: Jurek Walter, zijn tegenstander in ‘Slaap’. Hij weet echter dat dat onmogelijk is, want Jurek Walter is immers dood.

Of toch niet?

De titel van deze nieuwste Kepler doet namelijk het ergste vermoeden; Lazarus is immers de bijbelse figuur die door Jezus uit de dood werd opgewekt. Is het mogelijk dat Jurek Walter de laatste confrontatie in ‘Slaap’ heeft overleefd?

Wie het ook is; de moordenaar die verantwoordelijk is voor de vele doden in ‘Lazarus’ doet niets voor Jurek Walter onder.

Het is al snel duidelijk dat de moordenaar zijn pijlen richt op Joona Linna en zijn dierbaren. Een wetenschap die voor de lezer al snel tot een bijna ondragelijke spanning leidt. Want schrijvers Alexander en Alexandra Ahndorin kunnen er nog zó lief en aardig uitzien, als ze in de huid van Lars Kepler kruipen ontzien ze niets en niemand. En dat doet het echtpaar zonder aanziens des persoons. Dus wees gewaarschuwd: er vloeit heel wat bloed in ‘Lazarus’.

Al dat geweld gaat helaas wel wat ten koste van de ontwikkeling van de verschillende personages en de subtiliteit van de plot. Dat neemt niet weg dat deze nieuwe Kepler nog steeds de moeite van het lezen meer dan waard is. Joona Linna’s vernuft, vechtlust en overlevingsdrang en ook die van zijn collega Saga Bauer maken deze thriller tot een van de betere titels van Kepler.

Bol.com

Categorie: Recensies Tags: Joona Linna, Jurek Walter, Lars Kepler, Lazarus, Slaap

Lars Kepler – Slaap *****

28 november 2018 Door Els Roes Reageer

In 2013  was ik bijzonder onder de indruk van de thriller ‘Slaap’ door Lars Kepler. Daarom gaf ik het boek de uitzonderlijk hoge score van vijf sterren in de Detective & Thrillergids van Vrij Nederland. Joona Linna, Keplers vaste personage, gaat hierin de confrontatie aan met zijn aardsvijand Jurek Walter. Het onlangs verschenen ‘Lazarus’ van Lars Kepler is een vervolg op ‘Slaap’. Daarom hieronder mijn recensie in het beknopte formaat van de gids.

In deze vierde Lars Kepler wordt het grote mysterie rond politie-inspecteur Joona Linna onthuld. Eindelijk weten we waarom hij vrouw en dochter voor altijd uit zijn leven heeft verbannen. De reden heeft een naam: Jurek Walter, een van de angstaanjagendste seriemoordenaars die ooit aan het papier werd toevertrouwd.

Walter werd dertien jaar geleden in totale isolatie opgesloten door toedoen van Linna. Als een van Walters dood gewaande slachtoffers opduikt verandert alles; er blijkt nóg iemand in leven te zijn. De tijd dringt en Joona Linna besluit een undercover agent in te schakelen.
Lars Kepler legt in Slaap vanaf het begin een forse spanningsknoop in je maag die tot en met de laatste bladzijde blijft zitten.

Dit Zweedse duo legt de lat van zijn werk steeds hoger en dat is de merken aan de kwaliteit. Slaap is met stip het beste boek van Kepler. Alles klopt: vanaf de gecompliceerde plot, de diepgang van de personages tot en met het intrigerende einde.

Bol.com

 

Categorie: Recensies Tags: Joona Linna, Jurek Walter, Lars Kepler, seriemoordenaar

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • Volgende »

Over Thrillers & Zo

Thrillers & Zo is een website vol interviews en recensies op het gebied van spannende boeken, met de nadruk op thrillers en detectives uit Scandinavië en Engeland.
Thrillers & Zo is opgezet door Els Roes.

Volg Thrillers & Zo

  • Facebook
  • LinkedIn
Blijf op de hoogte van nieuwe recensies & interviews
Loading

Recente berichten

  • Michael Robotham wint Gold Dagger voor ‘Meisje zonder verleden’
  • Intrigerende trilogie van De Witte stad *****
  • Tess Gerritsen: “Schaduw van de nacht is een moderne Gothic Novel”
  • Sharon Bolton – Op de vlucht****
  • Sharon Bolton – Kleine zwarte leugens*****

Tag Cloud

Camilla Läckberg Kim Moelands Witte Stad Frieda Klein Rusteloos land Evie Cormac David Lagercrantz moord of mededogen Blauwe maandag Stalker Vier minuten Slaap London Moord Henning Mankell Yorkshire vermissing terrorisme Frankrijk racisme thrillerrecensie onmacht thriller Lisbet Salander roadtrip drank Jurek Walter Ruth Rendell Stieg Larsson Gauke Andriesse Sara Blaedel Thailand Texas Finland cold case politie-inspecteur Blinde drift Tove Alsterdal Gard Sveen Ritueel seriemoordenaar politieman bruine kluizenaar Schaduw van de nacht Nicci French

Recente berichten

  • Michael Robotham wint Gold Dagger voor ‘Meisje zonder verleden’ 9 november 2020
  • Intrigerende trilogie van De Witte stad ***** 13 juli 2020
  • Tess Gerritsen: “Schaduw van de nacht is een moderne Gothic Novel” 14 november 2019
  • Sharon Bolton – Op de vlucht**** 30 oktober 2019
  • Sharon Bolton – Kleine zwarte leugens***** 30 oktober 2019

Archief

Contact

Thrillers & Zo - Els Roes
E-mail: els@thrillersenzo.nl

  • Recensies
  • Interviews
  • Thrillerauteurs
  • Els Roes
  • Contact

Copyright © 2021 · Privacy · Website: © DKF · Log in