“Het blijft een uitdaging de lezer te misleiden”

Het Zweedse echtpaar Cilla en Rolf Börjlind debuteerde in 2012 met ‘Springvloed’. Dit boek met het gruwelijkste begin uit de thrillerhistorie werd in hun eigen land jubelend ontvangen, 21 landen volgden al snel. Daarna verscheen het uitstekende De derde stem, deel twee van de trilogie met Tom Stilton en Olivia Rönning in de hoofdrol.

Nu ligt Zwarte dageraad **** in de winkels. Een complexe en gelaagde thriller met veel aandacht voor de personages die ons inmiddels behoorlijk dierbaar zijn.

Olivia is gedetacheerd naar de provincie en kan haar draai nog niet echt vinden in het conservatieve mannenwereldje van het politiebureau. Een koelbloedige moord op een peuter verhit de gemoederen nog meer. Is het geadopteerde meisje gedood om haar donkere huidskleur of spelen er andere motieven?

Een gelijksoortige moord in Stockholm geeft Olivia de gelegenheid even terug te keren naar haar thuisbasis om daar te overleggen met haar geliefde vrienden. Ondertussen vindt Tom Stilton een nieuw spoor dat een onopgeloste moord op een prostituee in een ander licht zet.

Hoewel Springvloed hun thrillerdebuut was, waren de Börjlinds niet bepaald onbekend met het schrijversvak. Ze schrijven namelijk al meer dan twintig jaar scenario’s voor televisie. Zo is de ook hier succesvolle serie ‘Beck’ is van hun hand, evenals enige Wallander-afleveringen en ook bewerkten ze de A-group – reeks van Arne Dahl tot een buitengewoon geslaagde televisieserie.

Ondanks dit grote succes besloot het echtpaar om een boek te schrijven. Waarom?

“Je kunt beter vragen waarom nu pas,” glimlacht Rolf. “We hebben regelmatig verzoeken gekregen en dachten er zelf ook al lang over, maar we hadden nog veel plezier met onze scenario’s. Een paar jaar geleden hadden we het een beetje gehad met het bewerken van andermans boeken. We verlangden naar de vrijheid om zelf te schrijven.”

Cilla vult aan: “Met televisiescenario’s zijn we behoorlijk beperkt wat betreft de locaties en het budget. We wilden iets schrijven wat helemaal van ons was. Scenario’s kunnen nog wel eens veranderen in de weg van papier naar film.”

Volgens hen is het verschil tussen een boek en een script niet zo heel groot. Ze hanteren bij beide dezelfde werkwijze. Als eerste wordt de plot in een volledig uitgewerkt schema aan de muur gehangen, inclusief alle scènes, locaties en personages.

Dan begint het schrijven. Cilla: “In een boek moet je alles visualiseren voor de lezer, het was nog wel even zoeken naar de juiste taal daarvoor. Een script bestaat weer voornamelijk uit dialoog.” Rolf: “Het grote voordeel van boeken is dat je de mensen kunt laten denken, het is heel erg leuk om in de geest van een moordenaar te kruipen.“

Stralend vertelt Cilla over hun geesteskinderen: “Omdat we iets anders wilden dan saaie rechercheurs aan een bureau hebben Olivia en Tom gecompliceerde achtergronden waarvan we steeds meer prijs zullen geven. Olivia is jong, gretig en impulsief en heeft nog veel te leren. In de loop van de drie boeken groeit haar persoonlijkheid. Ze wordt taaier, besluitvoller. Haar vertrouwen in een aantal mensen zal beschaamd worden en ook in de liefde moet ze haar weg nog vinden. Tom moet met zijn verleden in het reine komen en maakt daarmee in Zwarte dageraad grote vorderingen.”

Rolf en Cilla leerden elkaar kennen bij een Zweedse comedyserie. Hij was daar schrijver en zij een scriptgirl die steeds meer ging schrijven. Uiteindelijk nam Cilla ontslag en begon het stel voor zichzelf. Hun eerste klus was de serie ‘Beck’, gebaseerd op detectiveromans uit de jaren zeventig van Per Wahlöö en Maj Sjöwall, maar met eigen verhalen, spelend in de jaren negentig.

Inmiddels houden de Börjlinds zich al ruim twintig jaar bezig met misdaadverhalen. Gaat dat niet vervelen?

Nu is de chemie tussen de twee duidelijk te zien. Het lijdt geen twijfel waar de passie ligt. Rolf gaat er eens goed voor zitten: “Allereerst is het ongelofelijk boeiend om een thriller goed te construeren. Het blijft een uitdaging om de lezer op het verkeerde been te zetten. Maar bovenal kun je met misdaadverhalen misstanden uit de maatschappij aan de kaak stellen, in Zwarte dageraad bijvoorbeeld spelen racisme en de opkomst van extreem rechts een belangrijke rol.”

Cilla neemt snel een slokje water en valt hem bij: “We zoeken altijd eerst een sociale actualiteit en schrijven daar het verhaal om heen. Er moet natuurlijk wel een balans zijn. We willen niet preken, maar ook geen inhoudsloos spannend verhaal schrijven.”

Uitg. Bruna