En zo zijn we alweer bij de vrijdag beland. Het einde van de week is in zicht en dat geeft dit vijfde deel van de Frieda Klein-reeks een extra lading.
Psychologe Frieda Klein komt in een heel lastig parket als haar ex vermoord wordt, alles lijkt er op te wijzen dat zij zijn keel heeft doorgesneden en het lijk vervolgens in de Theems heeft gedumpt. Niets is natuurlijk minder waar, maar bewijs dat maar eens als zijn portefeuille bij jou in een ladekast is gevonden.
Om arrestatie te voorkomen duikt Frieda onder en gaat zelf op onderzoek uit. Aanvankelijk verdenkt ze Dean Reeve, haar kwade genius van wie niemand gelooft dat hij nog leeft, maar al snel begint ze te twijfelen. Dan valt er nog een dode.
Frieda Klein is een personage aan wie je eigenlijk een enorme hekel zou moeten hebben; ze is nog hulpvaardiger dan Florence Nightingale, wordt nooit boos en vergeeft bijna iedereen die haar iets heeft aangedaan. Het pleit voor het talent van Nicci French dat de lezer toch niets anders kan doen dan Frieda in zijn hart sluiten. Ook in Denken aan vrijdag waarin ze al wisselend van onderduikadres weer veel medemensen uit de puree helpt. Gelukkig is haar vertouwen in de mensheid niet zó groot dat ze de werkelijke dader van de moord op haar voormalige minnaar niet weet te vinden.
Uiteindelijk is Denken aan vrijdag een goed geconstrueerde thriller met kleurrijke personages en een prachtig portret van Londen die bij vlagen nog behoorlijk spannend wordt. Maar de lezer zit pas écht op het puntje van zijn stoel bij het lezen van de laatste paar alinea’s van het boek. De door Nicci French aangebrachte rode draad is werkelijk huiveringwekkend.
Uitg. Ambo Anthos