Ook in Finland is de thriller aan een onstuitbare opmars bezig. Niet alleen worden er veel spannende boeken in het Fins vertaald, maar zijn er  verder steeds meer Finse auteurs die zich aan dit genre wagen. Zoals Kati Hiekkapelto van wie deze week De kolibrie verscheen, ze wordt in eigen land als buitengewoon veelbelovend gezien.

Hoofdpersoon is rechercheur  Anna Fekete die  op haar eerste werkdag haar vuurdoop beleeft als een jonge vrouw op gruwelijke wijze wordt vermoord. Het slachtoffer is tijdens het joggen doodgeschoten met een jachtgeweer. Aan de vreemde ketting in haar zak wordt nauwelijks aandacht geschonken. Dat verandert als niet veel later een tweede lichaam op een trimparcours wordt gevonden. In het trainingspak van de man bevindt zich dezelfde hanger. De politie vreest nu voor een seriemoordenaar en zet zoveel mogelijk mensen in. Helaas weten ze een derde moord niet te voorkomen.

Met De kolibrie heeft Hiekkapelto een stevige basis gelegd voor een veelbelovende serie met rechercheur Anna Fekete als belangrijkste troef. De schrijfster heeft dit personage heel slim vorm gegeven. Jong, knap, intelligent, maar ook vol innerlijke tegenstrijdigheden. Ze is als kind tijdens de oorlog in Joegoslavië naar Finland gevlucht. Toch is ze niet te duiden als Servische vluchteling, want ze behoorde tot een Hongaarse minderheid.

Anna’s complexiteit zet de toon in De kolibrie . Geen getormenteerde zielennood aan de oever van een van de duizend meren, maar alledaagse realiteit zoals racisme, verslaving en seksisme. Dat klinkt zwartgalliger dan De kolibrie is. De strekking van het boek is gelukkig optimistisch en het taalgebruik van Hiekkapelto is mooi, bij vlagen zelfs poëtisch.

Dat de collega’s van Anna het stereotype nauwelijks ontstijgen en de ontknoping van de plot geen schoonheidsprijs verdient, doet daar weinig aan af. Per slot van rekening moet er ook nog iets te groeien vallen.

Uitgeverij Bruna