“Het verleden blijft altijd boeien”
Forensisch archeologe Ruth Galloway is een van de meest eigenzinnige personages in de fictieve misdaad. Ook in Springvloed, het derde boek van de Engelse schrijfster Elly Griffiths, laat ze daar wat staaltjes van zien. Ongetrouwd en net bevallen van een meisje weigert Ruth alle hulp van haar minnaar voor één nacht, politieman Harry Nelson. Ze kan best alleen voor haar kindje zorgen! Dat het haar moeilijk valt die zorg en slapeloze nachten te combineren met haar werk vertelt ze wijselijk niet in deze goed geschreven en spannende thriller.
Op haar vakgebied is Ruth echter een en al professionaliteit. Als er na het afbreken van een stuk kust in Norfolk een aantal skeletten wordt gevonden, wordt er een beroep op haar expertise gedaan. Na uitgebreid onderzoek concludeert ze dat de stoffelijke resten afkomstig zijn van Duitse soldaten ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Heeft er een vijandige inval plaatsgevonden in die tijd? En wie was er verantwoordelijk voor de dood van de soldaten? Helaas voor Ruth wordt de politie ook bij het onderzoek betrokken en kan ze niet om Nelson heen.
Net als in de vorige twee boeken van Griffiths speelt het fascinerende kustgebied van het graafschap Norfolk een belangrijke rol in Springvloed.
De schrijfster knikt: “Dat klopt. Ik heb een sterke band met dat gebied. We hebben daar familie wonen en als kind ging ik er altijd logeren. Ik herinner me goed dat we met z’n allen gingen varen. Het mistte en er hing een geheimzinnige, bovenaardse, bijna enge sfeer. De spookverhalen van mijn moeder hebben daar een onuitwisbare indruk op me gemaakt.”
Hiernamaals
“Norfolk is voor mij een magische plek. Jaren later ben ik er weer met mijn gezin op vakantie geweest. We maakten een wandeling langs het moeras langs de kust. Voor de prehistorische mens was dat een heilig gebied. Het was geen land en geen zee; ze zagen het als een voorbode van het hiernamaals.”
“ Zonder dat ik er eerder ooit mee bezig was geweest doemde daar opeens Ruth op uit de mist. Ze was helemaal compleet, ook het verhaal van mijn debuut Dodencirkel ontrolde zich in één keer in mijn hoofd.”
Thriller
“Ik was niet bewust van plan om een spannend boek te schrijven, het verhaal dat toen zo spontaan ontstond, lag in het verlengde van alles wat me al interesseerde. Pas toen het af was, realiseerde ik me dat het een thriller was. Beter nog: ik wist dat ik zo een serie zou kunnen schrijven met Ruth in de hoofdrol.”
Griffiths lacht: “Ik ben in de loop van de tijd erg gesteld geraakt op haar, maar ook bij de lezers slaat ze aan. Ze is een leuk, maar moeilijk mens. Ik krijg veel reacties over haar en de andere personages. Het is fascinerend om hun persoonlijkheden te laten groeien.”
Forensisch archeoloog
Het is geen toeval dat Ruth Galloway forensisch archeoloog is; ook de echtgenoot van Griffiths oefent dat beroep uit. Enthousiast schuift de schrijfster naar het puntje van haar stoel. “Archeologie is een fantastisch thema voor een thrillerserie. Je kan er moeiteloos mee door de millennia racen, daardoor heb ik onnoemelijk veel mogelijkheden. Het verleden blijft altijd boeien. “
“Als je je verhalen in het heden in één dorp laat spelen, heb je al snel ruzie met de geloofwaardigheid. Hoeveel lijken kan een klein Engels dorp aan? Ik heb net mijn vierde boek af en daar spelen Aboriginals een rol in, maar ik kan ook nog over de middeleeuwen schrijven. Of een andere plek kiezen waar Ruth dan bijvoorbeeld op vakantie is, of waar de familie van Nelson vandaan komt.”
“Veel van de informatie die ik nodig heb krijg ik van mijn man, ik lees er over en natuurlijk maak ik ook gebruik van internet. Maar ik ga altijd naar de plaatsen toe waar mijn verhalen zich afspelen. Niets kan dat vervangen: de geuren, het gevoel dat je er krijgt.”
Springvloed, Uitg. De Fontein, 274 pag., E-book € 9,99. Vertaling: Els Franci-Ekeler
Dit interview schreef ik in 2012 voor De Telegraaf toen Springvloed voor het eerst in Nederland verscheen. Het verhaal geeft een goed beeld van Elly Griffiths inspiratie voor het ontstaan van de Ruth Galloway boeken. Inmiddels is Griffith wereldwijd populair, zijn er meerdere boeken van haar bekroond en heeft ze nog een andere reeks en standalones op haar naam staan.
Vincent slaat zich door het leven heen met meer dan een vleugje Asperger, terwijl Mina lijdt aan smetvrees – niet zo handig als je bij de politie werkt. De klik die deze mensen met elkaar hebben is de grote kracht van Box. Het boek zelf is meeslepend, gruwelijk en kan in één adem genoemd worden met het werk van Lars Kepler, het echtpaar Björlind en Hjört Rosenfeldt. Dat het verhaal af en toe vaart verliest door vlagen van breedsprakigheid kunnen we dit kersverse duo wel vergeven.
