De cirkel is rond
Met het verschijnen van De heren van de tijd is de trilogie van De Witte stad afgerond. De Spaanse Eva García Sáenz de Urturi kreeg de status van bestsellerauteur door deze intrigerende reeks thrillers. Het eerste deel De stilte van de witte stad heb ik al eerder besproken op deze site. In die recensie gaf ik aan dat ik me verheugde op de volgende twee delen: De riten van het water en De heren van de tijd. Gelukkig ben ik niet teleurgesteld in mijn verwachtingen; beide boeken waren de moeite van het lezen meer dan waard.
In deze trilogie staat de stad Vitoria centraal, verleden en heden van deze Baskische hoofdstad in Noord-Spanje spelen een grote rol in alle drie de boeken. De geschiedenis van de oude stad blijkt telkens weer onlosmakelijk verbonden met families die al eeuwenlang in Vitoria wonen.
Ritueel

Seriemoordenaar
De riten van het water bevat meerdere verhaallijnen die naar de ontknoping leiden. Uit alles blijkt de liefde van de schrijfster voor Vitoria en de omgeving van deze stad die bijna letterlijk doordrenkt is met geschiedenis. Het boek dompelt je onder in het Keltische verleden van dit gebied zonder ook maar één moment het gevoel te hebben dat je een schriftelijke cursus geschiedenis volgt.
Het complexe leven van Unai en zijn collega’s is diep vervlochten met het onderzoek naar de seriemoordenaar. Dat geeft een bijzondere spanning aan het verhaal, want uit het eerste deel van de trilogie is wel duidelijk geworden dat Eva García Sáenz de Urturi haar personages niet spaart. Iedereen in deze boeken kan het slachtoffer worden van haar dodelijke pen. De ontknoping zet de lezer weer met beide voeten op de grond; weer eens blijkt dat slechtheid van alle tijden is en helaas niet voorbehouden aan het verleden.
Roman

Ontroerend
Het misdaadgedeelte is in De heren van de tijd het minst sterke van de trilogie, toch doet dit weinig afbreuk aan de aantrekkingskracht ervan. Wat dit derde deel zo onweerstaanbaar maakt is dat de historische roman waar alles om draait integraal deel uit maakt van deze thriller. Hoofdstukken verteld door Unai worden afgewisseld met delen van de roman. Een bijzondere vertelwijze die de aandacht van de lezer van het begin tot het ontroerende einde vasthoudt. Aan het slot van deze reeks is de cirkel rond; niet alleen in het heden, maar ook in het verleden. De trilogie van de Witte stad verdwijnt in de boekenkast, maar over een paar jaar zal ik ‘m zeker herlezen.
Uitgeverij A.W. Bruna, beide boeken € 20,99 en 480 pagina’s
www.awbruna.nl


De Britste Sharon Bolton behoort tot mijn favoriete thrillerauteurs. Haar reeks met de eigengereide politievrouw Lacey Flint in de hoofdrol speelt zich af in Londen, maar in een ander Londen dan dat van de toeristen. De onbekende, duistere en soms nauwelijks toegankelijke kant van de Britse hoofdstad voegt een onweerstaanbaar element toe aan deze lekker gecompliceerde serie.
Nu is er dan een nieuwe standalone van Sharon Bolton uitgekomen. ‘Op de vlucht’ begint in de ruige heuvels tussen Engeland en Schotland. Een ballonvaart in de vroege ochtend verandert van het ene moment op het andere in een ramp als de passagiers vanuit de lucht een moord zien gebeuren op de grond. Een paar seconden houdt Jessica Lane de blik vast van de moordenaar en het lijkt of de wereld even stilstaat. Dan grijpt de man zijn geweer en begint te schieten. Uiteindelijk is Jessica de enige die ontkomt aan de nietsontziende moordenaar.
Het leven op de Falklandeilanden is hard en meedogenloos. Eén inschattingsfout en de natuur slaat genadeloos toe. Dat is iets waar de eilanders mee hebben leren leven en in zekere zin vrede mee hebben.
Sinds ik mijn eerste Sherlock Holmes-verhaal las heb ik een fascinatie voor detectiveverhalen die spelen rond het einde van de negentiende eeuw. Niet alleen voor het werk van Arthur Conan Doyle zelf, maar ook voor de pastiches ervan die veelvuldig verschenen.